گاهی در هیاهوی اخبار، حرف‌های گفته می‌شود که ممکن است باعث ایجاد شبهه شود. معمولاً اصل خبر بعد از مدتی از یاد می‌رود ولی در نهانخانه‌ی ذهن، آن شبهه‌ی ایجاد شده باقی می‌ماند و برای یک مومن شبهه توقفگاه خوبی است اما بد منزل‌گاهی است.
به گزارش فرهنگ نیوز به نقل از الف، گاهی در هیاهوی اخبار، حرف‌های گفته می‌شود که ممکن است باعث ایجاد شبهه شود. معمولاً اصل خبر بعد از مدتی از یاد می‌رود ولی در نهانخانه‌ی ذهن، آن شبهه‌ی ایجاد شده باقی می‌ماند و برای یک مومن شبهه توقفگاه خوبی است اما بد منزل‌گاهی است. به همین جهت سوال تیتر باعث شد روحیه‌ی طلبگی اینجانب قلقلک شود تا پاسخی بسیار بسیار کوتاه و صریح به آن گفته شود. مضاف بر اینکه متاسفانه در ذهن برخی مذهبی‌ها هم به اشتباه جا افتاده که چادر حجاب صرفاً ایرانی است و برای اثبات آن به تاریخ ایران مراجعه می‌کنند. پاسخ کوتاه : آیات قرآن در خصوص حجاب به دو بخش تقسیم می‌شوند. در بخش اول و حداقلی “روسری و مانتو” (خُمر) بیان شده و در بخش دوم و توصیه به حجاب اکمل چادر (جلباب) بیان شده است.
قدری مفصل‌تر: اول : بیان حد حجاب واجب و حداقلی (مانتو) : این بخش در سوره‌ی نور آیه 31 بیان شده.
“و به زنان با ایمان بگو دیدگان خود را [از هر نامحرمى] فرو بندند و پاکدامنى ورزند و زیورهاى خود را آشکار نگردانند مگر آنچه که طبعا از آن پیداست و باید روسرى خود را بر سینه خویش [فرو] اندازند و زیورهایشان را جز براى شوهرانشان یا ….. آشکار نکنند و پاهاى خود را [به گونهاى به زمین] نکوبند تا آنچه از زینتشان نهفته مىدارند معلوم گردد…“.
با توجه به این آیه، و تفسیر آن، پوشاندن زینت‌ها بوسیله‌ای مانند روسری یا مقنعه و مانتو و یا معادل آن حداقلی است که قرآن بیان فرموده. در اینجا”خمر” جمع خمار و به معنای روسری و سرپوش است. و “جیوب” از واژه “جیب” به معنای قلب و سینه و گریبان است که لازم است پوشانده شود. در تفسیر “مجمع” هم آمده است: “زنان مدینه اطراف روسری‌های خود را به پشت سر می‌انداختند و سینه و گردن و گوشهای آنان آشکار می‌شد. بر اساس این آیه موظف شدند اطراف روسری‌های خود را به گریبانها بیندازند تا این مواضع نیز مستور باشد”.
دوم : بیان و توصیه به حجاب کامل (چادر) : در این بخش حجاب توسعه داده شده . در سوره‌ی احزاب آیه‌ی 60 می‌فرماید : “اى پیامبر به زنان و دخترانت و به زنان مؤمنان بگو جلباب خود را بر خود فروتر گیرند این براى آنکه شناخته شوند و مورد آزار قرار نگیرند [به احتیاط] نزدیکتر است و خدا آمرزنده مهربان است“.
در این آیه دو مطلب قابل توجه است: 1- جلباب چیست؟ در مفهوم “جلباب” آن چه با توجه به کتب لغت و گفتار مفسّران شیعه مانند “علامه طباطبایی” و “فیض کاشانی” و اهل سنّت مانند ” قرطبی” وجود دارد ، آن است که “جلباب”، ملحفه و پوششی چادر مانند است، نه روسری و “خمار” ! و از ابن عباس و ابن مسعود روایت شده که منظور “عبا” است. پس “جلباب” لباس گشاد و پارچهای است که سرتاسر بدن را بپوشاند؛
2- نزدیک کردن آن یعنی چه؟ نکته‌ی بعدی که معلوم می‌شود “جلباب” دقیقاً اشاره به چیزی شبیه به چادر امروزی است دستور قرآن به نزدیک ساختن جلباب ، می‌باشد. معلوم است جلوی جلباب باز بوده مانند همان قسمت جلویی چادر که باز است. دستور داده می‌شود که آن جلو را به هم نزدیک کنند و حجاب خود را آزاد و رها نگذارند.
توضیح آخر ؛ همان طور که مفسّران بزرگ مانند “شیخ طوسی” و “طبرسی” فرموده اند، در گذشته 2 نوع روسری برای زنان معمول بوده است: ـ روسری‌های کوچک که آن را “خمار” یا مقنعه می‌نامیدند و معمولاً در خانه از آن استفاده میکردند؛ - روسری‌های بزرگ که مخصوص بیرون خانه به شمار می‌آمد. زنان با روسری بزرگ که “جلباب” خوانده می‌شد و از مقنعه بزرگتر و از ردا کوچکتر است و به چادر امروزین شباهت دارد، مو و تمام بدن خود را می‌پوشاندند.
