رهبر معظم انقلاب در ابتدای جلسه درس خارج فقه این هفته خود ادامه روایتی از امام سجاد علیه السلام را از کتاب "الفقیه" که به بررسی حقوق خدا بر انسان و حقوق نفس بر انسان می‌پردازد بیان نمودند که بخش‌هایی از آن را در ذیل می خوانیم: 




«و حقّ اللّسان إکرامه عن الخنا؛ حق زبان بر عهده تو این است که او را از دشنام سالم نگه داری، او را اکرام کنی، برتر بدانی از اینکه او را به زشتگویی دچار کنی. زبان که می تواند ذکر خدا بگوید...
و تعویدها الخیر؛ حق زبان این است که عادت بدهد او را به خیر. این مشکلات غالباً از جوانی و نوجوانی شروع می‌شود*. هرچه به دهانش آمده گفته، حالا هم که مرد کاملی است، می خواهد خوب زندگی کند این ریاضت لازم دارد. انسانی که عادت کرده به دروغگویی باید مواظب باشد. ریاضتش هم به این است که دروغ نگوید، دشنام ندهد. 

ما دیده بودیم در یکی از زندان‌های طاغوت یک نفر بود ساخته شده بود برای فحش! همین طور شروع می کرد بدون توجه به طرف مقابلش فحش‌هایی می‌داد که جدید بود یا ما نشنیده بودیم! کأنه مبتکر بود در ساخت فحش! فحش‌های رکیک می‌داد، عصبانی هم نبود اینکه حالا فکر کنید عصبانی بود، نه، در حال عادی فحش می داد. ما گاهی از این روزنه سلول نگاه می کردیم که بله آقا تشریف آوردند! (با خنده حضار)
این عادت زشتی است. انسان زبانش را در بیاورد بکند در نجاسات. این هم نجاسات معنوی است دیگر.
و ترک الفضول الّتی لا فائدة لها؛ زیادی حرف زدن در حالی که مطلبی که انسان لازم باشد بگوید یا راجح باشد وجود ندارد، این را ترک کنید...

پی‌نوشت:
نکته بسیار مهمی که معظم له به آن اشاره داشتند همین عادت به دشنام در جوانی است. در سالیان اخیر بیشتر از قبل هم مشاهده می شود که جوان‌ها، حتی جوان‌های مذهبی در دیدارها و ملاقات‌هایشان از الفاظ ناپسند استفاده می کنند. کانه قبح موضوع ریخته شده و گمان می‌برند که حالا در قالب شوخی و برای ایجاد صمیمیت بیشتر چند تا فحش هم داده شود اشکالی ندارد غافل از اینکه شارع مقدس به شدت از این عمل نهی نموده و به فرموده رهبر معظم انقلاب این عمل مانند این است که انسان زبانش را در نجاسات فرو ببرد و مسلماً هیچ انسان عاقلی این کار را نخواهد کرد و یقیناً عدم آگاهی منشأ اصلی چنین غفلتی است که امیدواریم هم خودمان از این رفتار مذموم دور باشیم و هم موفق به نهی از منکر و آگاهی بخشی به دیگران گردیم إن شاء الله.